Pages Menu
 

Categories Menu

Posted by on wrz 25, 2017 in Ekonomia |

Gospodarka narodowa

Gospodarka narodowa, całokształt zasobów i działalności prowadzonej w sferze produkcji, podziału, obiegu i konsumpcji w danym kraju. Celem działalności g.n. Jest zaspokajanie rosnących potrzeb społeczeństwa. Wśród wielu zakresów działalności gospodarczej (np. przedsiębiorstwa, regionu), zakres działalności g.n. należy uznać za podstawowy zarówno z punktu widzenia praktyki gospodarczej, jak i z punktu widzenia nauk ekonomicznych. Termin „g.n.” podkreśla ogólnonarodowy, tj. nieregionalny i nieodcinkowy charakter działalności gospodarczej (np. polityka gospodarcza państwa, planowanie g.n.) lub wielkości ekonomicznych (wielkości makroekonomiczne. Jak dochód narodowy, zatrudnienie itp.). Ponadto termin ten podkreśla odrębność i suwerenność gospodarki danego kraju, powiązanego stosunkami współpracy z ugrupowaniami integracyjnymi i gospodarką światową. G. n. państwa socjalistycznego stanowi narodowy kompleks gospodarczy, łączący w sposób harmonijny poszczególne działy i gałęzie produkcji z uwzględnieniem powiązań wynikających z międzynarodowego podziału pracy. G.n. danego kraju może mieć mniej lub więcej otwarty lub zamknięty (autarkiczny) charakter. Zależy to od osiągniętego poziomu gospodarczego, wielkości i struktury zasobów oraz od wielkości rynku wewnętrznego. We współczesnym święcie obserwujemy tendencje do pogłębiania związków g.n. w obrębie regionalnych ugrupowań integracyjnych (np. RWPG, EWG). W wyniku długotrwałego procesu integrowania g.n. może powstać międzynarodowy kompleks gospodarczy. G. n. państwa socjalistycznego ma charakter planowy, jej funkcjonowanie i rozwój są kształtowane na podstawie narodowego planu gospodarczego. Plan g.n. powstaje przy współudziale wszystkich jednostek gospodarczych i organów centralnych. Rozstrzygnięcia głównego podmiotu gospodarowania mają nadrzędny charakter. Kierowanie g.n. za pomocą bezpośrednich i pośrednich metod dokonuje się przy wykorzystaniu wieloszczeblowej struktury organizacyjnej. Daje się tu wyodrębnić plon władzy centralne) i plon władz terenowych. Poziom i dynamika rozwoju danej g.n. są określane za pomocą takich mierników syntetycznych, jak: wielkość i dynamika dochodu narodowego na jednego mieszkańca, wielkość i dynamika konsumpcji oraz wskaźników strukturalnych, np. udział przemysłu w tworzeniu dochodu narodowego, struktura towarowa handlu zagranicznego, struktura zatrudnienia.