Pages Menu
 

Categories Menu

Posted by on paź 7, 2017 in Ekonomia |

Reasekuracja

Reasekuracja, odstępowanie udziałów w ryzykach przyjętych do ubezpieczenia przez towarzystwa (zakłady) ubezpieczeń innym towarzystwom (reasekuratorom). Towarzystwo ubezpieczające (cedent) przekazuje jednocześnie odpowiednią część składek ubezpieczeniowych w zamian za zobowiązanie reasekuratora do zwrotu proporcjonalnej części wypłaconych odszkodowań. Celem r. jest więc podział i wzajemna wymiana ryzyka, eliminująca niebezpieczeństwo strat przekraczających własne fundusze i umożliwiająca tym samym prowadzenie operacji ubezpieczeniowych w odpowiednio szerszej skali. W kapitalizmie stosowanie r. niezbędne jest z uwagi na wielkość ubezpieczanego ryzyka (wielkie zakłady przemysłowe i składy towarowe, statki oceaniczne, rozwój motoryzacji, samoloty komunikacyjne itp.). W socjalizmie uspołecznienie i koncentracja działalności ubezpieczeniowej ogranicza potrzebę r. w wysokim stopniu. R. dochodzi do skutku bądź przez przekazywanie udziałów w dowolnie wybranym ryzyku (r. fakultatywna), bądź na podstawie umowy z góry określającej rodzaje ryzyka i wysokość udziałów reasekuracyjnych (r. obligatoryjna). Reasekurowane ryzyko jest następnie dzielone i wymieniane między reasekuratorami (retrocesja). Przez r. dokonuje się zatem wtórny i dalszy podział ryzyka (pierwotny jego podział został dokonany przez ubezpieczenie). O ile jednak ubezpieczeniowa repartycja ryzyka zamyka się w obrębie określonej grupy ubezpieczonych lub w obrębie danego społeczeństwa, to repartycja ryzyka przez r. wychodzi poza te ramy i dokonuje się w skali międzynarodowej, najczęściej światowej. W Polsce działalność reasekuracyjną prowadzi Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji „Warta” SA w Warszawie.