Ekonomika wojenna

Ekonomika wojenna, dyscyplina wiedzy, zajmująca się badaniem prawidłowości zachodzących w procesie budowy i funkcjonowania systemu gospodarki wojennej. Głównym problemem, który musi rozstrzygnąć e.w. w okresie poprzedzającym wojnę, jest przygotowywanie i przeprowadzanie mobilizacji gospodarczej, a więc maksymalnie sprawne i szybkie przestawianie gospodarki na tory wojenne; w okresie wojny wysuwają się na czoło takie zagadnienia, jak ustalenie proporcji między produkcją dla potrzeb sił zbrojnych i potrzeb cywilnych, finansowanie wydatków wojennych, utrzymywanie równowagi rynkowej (problem szczególnie ważny wobec zmiany zasadniczych proporcji produkcji społecznej w gospodarce wojennej), gospodarowanie siłą roboczą, zasobami surowców strategicznych itp.; są to problemy funkcjonowania gospodarki wojennej, a więc gospodarki znajdującej się pod Opływem potrzeb wojny. Jako dyscyplina ekonomiczna e.w. ukształtowała się w latach I wojny światowej wobec konieczności rozwiązywania wielu problemów ekonomicznych, powstałych w związku z przebiegiem działań wojennych. W tym też czasie pojawiła się liczna literatura poświęcona ekonomicznym problemom wojny. W czasie II wojny światowej oraz po jej zakończeniu piśmiennictwo omawiające różne aspekty funkcjonowania gospodarki wojennej jest szczególnie obfite. Wiąże się to z faktem, że II wojna światowa — jak żadna z dotychczasowych — absorbowała w najwyższym stopniu siły ekonomiczne krajów walczących. Obecnie istnieją już liczne prace poświęcone funkcjonowaniu gospodarki narodowej w warunkach wojny prowadzonej przy użyciu nowoczesnych, rakietowo-atomowych środków walki.