Gospodarka terenowa
Gospodarka terenowa, działalność gospodarcza o znaczeniu lokalnym. Występuje jako pojęcie przeciwstawne ujmowaniu działalności gospodarczej o znaczeniu ogólnokrajowym. Kryterium podziału na gospodarkę ogólnokrajową i terenową stanowi zasięg terytorialny zaspokajania potrzeb. Zakłady służące zaspokajaniu potrzeb całego kraju zaliczane są do gospodarki o znaczeniu ogólnokrajowym, zakłady służące do zaspokajania potrzeb lokalnych danego terenu — do g.t. Przeprowadzenie takiego podziału natrafia w praktyce na trudności, ponieważ wiele zakładów spełnia zarówno funkcje o znaczeniu ogólnokrajowym, jak i terenowym. W praktyce za gospodarkę o znaczeniu ogólnokrajowym przyjęto uważać gospodarkę zarządzaną i nadzorowaną przez resorty gospodarcze (ministerstwa), a za g.t. te dziedziny gospodarki, które są zarządzane i nadzorowane przez terenowe rady narodowe. Podział ten jest płynny; coraz wyraźniej obserwuje się tendencję do przesuwania granicy podziału na rzecz g.t. G.t. może mieć różny zasięg. Rozróżnia się g.t. o znaczeniu wojewódzkim, powiatowym, miejskim i gromadzkim. W skład g.t. wchodzą następujące działy: przemysł, rolnictwo i leśnictwo, budownictwo, transport i łączność, obrót towarowy, gospodarka komunalna i mieszkaniowa oraz usługi socjalne i kulturalne. Ogólny nadzór i funkcje koordynacyjne w zakresie g.t. sprawuje Ministerstwo Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska.