Pages Menu
 

Categories Menu

Posted by on paź 7, 2017 in Ekonomia |

Merkantylizm

Merkantylizm, system polityki ekonomicznej i odpowiadający mu system teoretycznych poglądów ekonomicznych burżuazji w epoce akumulacji pierwotnej; wyrasta na tle rozwoju kapitału handlowego stanowiąc ideologiczny wyraz interesów klasowych burżuazji handlowej. Najpełniejszy rozwój m. przypada na XVI i XVII w.; wczesny m. (system monetarny, bulionizm) akcentuje głównie potrzebę wzrostu zasobu kruszców w kraju; wynika to z uzasadnionego wówczas przekonania, iż rozwój gospodarki towarowej stanowi przesłankę i warunek produkcji kapitalistycznej. W m. właściwym, charakterystycznym dla okresu manufaktury, decydującą rolę odgrywa już uzyskiwanie wartości dodatkowej, która rozpatrywana jest jednak głównie od strony cyrkulacji (bilansu handlowego). Celem polityki merkantylistycznej jest wzrost gospodarczy realizowany głównie przez kapitalistyczne uprzemysłowienie kraju przy zastosowaniu przyspieszających ten wzrost środków przymusu; bogaty jest kraj uprzemysłowiony, ma on dodatnie saldo bilansu handlowego — głosi m. Typowymi krajami, prowadzącymi tę politykę, są: Anglia za czasów Elżbiety I; panowała od 1558 i w okresie rewolucji burżuazyjnej XVII w.; Francja za rządów Ludwika XIV i jego ministra J. B. Col- berta; Rosja Piotra I Wielkiego. M. stanowi wstępną fazę („prehistorię”) rozwoju nauki ekonomicznej; metodę m. cechuje empiryzm, a główny przedmiot rozważań stanowią czynniki przyspieszające wzrost gospodarczy oraz teoria bilansu handlowego i zysku. W nauce opieniądzu m. stoi zasadniczo na pozycjach teorii kruszcowej.